Η πρώην του δουλεύει για τον Συριζα

Η πρώην του δουλεύει για τον Συριζα

Μια παράσταση χορού και μουσικής απέναντι από τον Σύριζα

Εάν στα χρόνια των πρώτων μνημονίων μετρούσαμε έκπληκτοι τους διανοούμενους και καλλιτέχνες που είτε σιωπούσαν, είτε έπαιρναν θέσεις "φιλοευρωπαϊκές" για να καλύψουν την στήριξη τους στις δεξιές πολιτικές, όταν μετά την ψήφιση του νέου μνημονίου από τον πρώτη κυβέρνηση της αυτοαποκαλούμενης αριστεράς είδαμε συντρόφους του πνευματικού κόσμου να σιωπούν “κριτικά”, απλώς σιωπήσαμε.
Πιο πολύ τράβηξαν το ενδιαφέρον μας οι άνθρωποι γύρω τους, φίλοι, εραστές, συγγενείς, συνάδελφοι, συναγωνιστές, με τους οποίους συναντιούνται, τρώνε, ξαπλώνουν, φροντίζουν, όλοι αυτοί οι άνθρωποι που δεν ελπίζουν να βρουν δουλειά δίπλα σε κομματικούς συντρόφους και ταυτόχρονα θα πρέπει να συναντούν τον κομφορμισμό του «δεν μπορούσε να γίνει τίποτα άλλο», να καταπίνουν το «καλύτερα εμείς, θα προτιμούσες να είναι οι άλλοι;», να ξαπλώνουν δίπλα σε κλέφτες αγαπημένων λέξεων, να στηρίζουν μηχανικούς ρητορικής στις καθημερινές μετατοπίσεις εννοιών και ζωών.
Αυτό θα μπορούσε να είναι το θέμα μιας παράστασης, η απόσταση συμβίωσης των πράξεων από τα λόγια.
Αλλά μια τέτοια παράσταση θα απαιτούσε σαν προϋπόθεση ένα κοινό θεατών και δημιουργών, στο οποίο αποκαλύπτεται αυτή η εκδοχή των διανοούμενων και το μόνο που απομένει είναι να αλλάξουν. Μια τέτοια παράσταση προϋποθέτει την πίστη ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει με πολιτιστικές παρεμβάσεις
Όμως ο Σύριζα αν μην τι άλλο απέδειξε ότι ο κόσμος δεν μπορεί να αλλάξει με θεάματα ακόμα και αν είναι πολιτικά.

Αυτή εδώ η παράσταση δεν είναι τέτοια.
Αυτή εδώ είναι μια παράσταση έξi ανθρώπων, ανδρών και γυναικών, διαφορετικών ηλικιών και καλλιτεχνικού παρελθόντος. Είναι μια παράσταση η οποία δεν ξεκινά από την ματιά προς τον κόσμο αλλά από τους μυς, το αρθρικό υγρό, τα κόκαλα, την σωματοποίηση, την παρατήρηση, τον αναστοχασμό, την σκιά.
Είναι μια αυτοσχεδιαστική παράσταση, αποτέλεσμα της ερευνητικής δουλειάς του Τζο Τορναμπένε, η οποία δίνει χώρο στους ανθρώπους που συμμετέχουν, σωματοποιώντας τις εμπειρίες τους, να ανοιχτούν στον κόσμο, αυτοσχεδιάζοντας κάθε στιγμή όπως και όταν προσπαθούν να ζήσουν κάθε επισφαλή στιγμή.

Το αν αφορά θεατές το αποτέλεσμα, εξαρτάται όχι μόνο από τους δημιουργούς συντελεστές αλλά και από το κοινό, το οποίο έχει ήδη την εμπειρία από περφόρμερ με τα "έτοιμα λόγια".
Με αυτό τον τρόπο, τελικά η παράσταση ίσως να είναι πολιτική και να αφορά κάποιους. Κάπως πρέπει να εκγυμναστούν τα μάτια μας και τα αυτιά μας, για να είμαστε έτοιμοι για την επόμενη φορά.


Τζο Τορναμπένε (βαρύτονο σαξόφωνο , Κωνσταντίνος Μίχος, Θάλεια Δίτσα, Αθηνά Κυρούση, Τζένη Κόλμπουρν, Αντώνης Σταυρινός (τρομπέτα).

31 Οκτωβρίου 5 μμ
Συνεργατικό στούντιο Λάθος Κίνηση
Είσοδος ελεύθερη, εκτός αν υπάρχει η κλουβα των ΜΑΤ που άρχισε να σταθμεύει μπροστά, μετά την υπογραφή