Free Jam (not) in Gaza / ταρατσαΤζαμ

(διαβάζεται ακούγοντας το Summer in the city)

Το καλοκαίρι όλα αδειάζουν,
η πόλη, οι δρόμοι, το μυαλό, τα απογεύματα, τα βράδια
ο χώρος εκεί δίπλα, από κάτω, από πάνω, εκεί που θα στηριχτώ αν πέσω, εκεί που θα σηκώσω, 
εκεί όπου θα συνεχίζομαι στην φυσική ροή των εμποδίων

το καλοκαίρι αναρωτιέμαι αν αυτό που νιώθω είναι ένα κενό ή η στιγμή που ο εσωτερικός μου χώρος επεκτείνεται

το καλοκαίρι είναι σκληρό, είναι η στιγμή που οι σχέσεις δοκιμάζονται στο σκληρό φως του, χωρίς τα όνειρα του φθινοπώρου και την υπομονή του χειμώνα

το καλοκαίρι νομίζουμε ότι δεν έχει στιγμές μοναξιάς αλλά προσέξτε τις φωτογραφίες σας, είναι ακριβώς η εποχή που το σώμα είναι εντελώς μόνο του, αιώνια ακινητοποιημένο στην στιγμή της βουτιάς στην θάλασσα που δεν θα ξαναβρεί, στεγνό παρά το αναψυκτικό στο χέρι, αγωνιώδες μέσα στα συμπλέγματα γέλιου στην παραλία, ήδη παλιό από την σπαταλημένη ρώμη εκείνη της στιγμής

Το Σάββατο 26 Ιουλίου στις 9 παρά 10 το βράδυ, την ωρα που πέφτει ο ήλιος, έχουμε το Τζαμ του Καλοκαιριού, όλοι όσοι μείναμε στην πόλη μαζί με τους μουσικούς απο την κολεκτίβα TIME.
Λίγο πριν φύγουμε για να πέσουμε στις σκληρές παραλίες, θα συναντηθούμε στον 7 ο όροφο,
στην ταράτσα του συνεργατικού στούντιο,και θα εξερευνήσουμε από πού πάμε προς τα πάνω;