¨Περπατώντας προς την Φάτνη σου¨

¨Περπατώντας προς την Φάτνη σου¨ 

23 Δεκεμβρίου 2013

Εμπρός

φωτο Αλέξαδρος Μανόπουλος

Καλά τι περιμένατε; Καμιά σοβαρή φωτογραφία; στο κιτς των ημερών απαντάμε με μια κιτς φωτογραφία. Στο ενδιάμεσο προλάβαμε να απαντήσουμε στο ερώτημα τι συνδέει την Λώρι Αντερσον, μόνη της χωρίς τον Λού στο σπίτι τους, αυτά τα Χριστούγεννα, να κοιτάζει τα φώτα που αναβοσβήνουν, με τον Μαρξ στην έκθεση του Λονδίνου μπροστά στό ηλεκτροφωτισμένο κρυστάλλινο παλάτι που ξαναβρήκε στο Κεφάλαιο.

Ευχαριστήρια υστερόγραφα σε όλους όσους συμμετείχαν και ειδικά:
- στον Βαγγέλη Μπιτσώρη, στον μόνο θεωρητικό που συμμετείχε, ξεκινώντας μάλιστα να τραγουδάει το τραγούδι του Εμπρός...Εμπρός της γης οι ......
- στην Νάγια που έφυγε τρέχοντας από το μέγαρο και την καθεστωτική ανορεξική Γκιγιέμ για να συμμετάσχει στην παράσταση στο Εμπρός,
- στην κοπέλα που δεν θυμάμαι το όνομά της και είναι η μοναδική ευτυχισμένη μαθήτρια ανώτερης επαγγελματικής σχολής χορού (Ακτίνα; )που έχω συναντήσει,
- στους μουσικούς που πέρασαν από την Λώρι, στον Λου και κατέληξαν στην Διεθνή,
- στον Δημήτρη Κοσμίδη που νοιάζεται για μένα
- στην Έφη που επιμένει να αναρωτιέται ποιος είναι ο προσωπικός της Μεσσίας,
- στον κυριο με το υπόγειο κατάστημα στην Σοφοκλέους, στο μόνο που βρήκα Αη Βασίληδες που ήταν στην πραγματικότητα Μαρξ- σε όλους όσους κράτησαν τους Μάρξ που τους πετάξαμε, εύχομαι σε καλή μεριά

φωτο Δημήτρης Γερονίκος

https://www.facebook.com/events/656734574387067/?ref_dashboard_filter=calendar

αποδείξεις

Φωτογραφίες της Θάλειας Νουάρου από το εργαστήρι
https://www.facebook.com/thalia.nouarou/media_set?set=a.10151929566408001.1073741841.659893000&type=1

και το ημερολόγιο μαθημάτων
http://agapitislaurie.blogspot.gr/

μια διευκρίνιση

   Κατόπιν επανειλημμένων ερωτήσεων από συμμετέχοντες στο εργαστήρι "Η Αγάπη της Λώρι" θέλω να διευκρινίσω την θέση μου σαν δασκάλου Contact Improvisation και την σχέση μου με τις υπάρχουσες διδακτικές πρακτικές. 

Πιστεύω βαθύτατα ότι το Contact δεν πρέπει να έχει τεχνική εκμάθησης, συγκεκριμένη και οργανωμένη γραμμικά σε μια εξελικτική πορεία ή τουλάχιστον δεν ενδιαφέρει εμένα να οργανώσω και να ακολουθήσω μια.

Πιστεύω ότι όταν γίνεται αυτό, διαμορφώνεται μια πολύ συγκεκριμένη και κλειστή γλώσσα, ασυνείδητα ιεραρχημένη (τι θεωρούμε εξέλιξη; Να κάνεις σηκώματα;) με κατάληξη αυτό που όλοι παρατηρούμε στα jam ή τις παραστάσεις σε όλο τον κόσμο, αυτοσχεδιαστές που χορεύουν με τον ίδιο τρόπο.

Τα μαθήματα μου δεν είναι οργανωμένα γραμμικά, όπως γίνεται στο μπαλέτο ή στα μαθήματα τεχνικής σύγχρονου όπου πρώτα θα μάθεις κάτι και αφού το μάθεις προχωράς στο επόμενο, το οποίο είναι, τι; πιο ψηλά, πιο μακρυά, πιο περίπλοκα από πλευράς συντονισμού.

Πιστεύω ότι μια αντίστοιχη οργάνωση «γλώσσας» η οποία συνέβη σιωπηλά με την ανάπτυξη παγκοσμίως του Contact (όπου ανάπτυξη εννοώ τον τζίρο, περισσότεροι δάσκαλοι - περισσότεροι μαθητές), απειλεί να εξαφανίσει την υπέροχη πιθανότητα του ως μιας πόρτας από την οποία μπορούνε να περάσουν όλες οι κινητικές γλώσσες, αφήνοντας απ’ έξω την δομή τους και επιτρέποντας την απόλυτα ατομική έκφραση.

Τα μαθήματα μου δεν είναι σαν σκαλιά με τα οποία ανεβαίνουμε όλο και πιο ψηλά. Περισσότερο θα ήθελα να φανταστείτε κάθε μάθημα σαν μια σταγόνα που πέφτει και δημιουργεί κύκλους,  οι σταγόνες είναι αυτόνομες, πλήρεις, έχουν το ίδιο βάρος, απλά όσες περισσότερες πέφτουν πάνε και πιο βαθιά προκαλούν και περισσότερους, μεγαλύτερους κύκλους.

Κάνω την διευκρίνιση καθώς ακούω την αγωνία των συμμετεχόντων στο σεμινάριο αλλά και κατά την διάρκεια της χρονιάς, να μην λείψουν από κάποια μαθήματα και χάσουν ένα σημαντικό τμήμα, ευτυχώς στο Contact Improvisation δεν έχουν χώρο εκφράσεις όπως: "φτου την ημέρα που μας έμαθε τα γκραν ζετε εγώ δεν ήμουν", όλοι μας από παιδιά έχουμε τρέξει και πηδήξει όσο πιο μακριά μπορούσαμε, είναι απόλυτα προσωπικός σας δρόμος πως και που ψηλά θα πάτε.

"Η αγάπη της Λώρι" Ένα εργαστήρι contact improvisation και πίστης, κοινωνικής

Ζωή Μ,  2010 πρόβα "Βάκχες"  γιά το φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος στην Άκρα, Κάτω Ιταλίας

"Τι είναι Αγάπη;
Ζώντας την οικειότητα με ένα ξένο πλάσμα, όχι για να το καταστήσεις πιο κοντινό ή να το γνωρίσεις, αλλά για να παραμείνει ξένο, μακρινό, ακόμα κι αφανέρωτο, σε τέτοιο βαθμό που το όνομά του να το περιέχει ολόκληρο. Κι έπειτα μέρα με τη μέρα, ακόμα κι ως τη δυσφορία, να μην είσαι τίποτα άλλο παρά ο τόπος ο πάντα ανοιχτός, το άφθαρτο φως στους κόλπους του οποίου αυτό το μοναδικό πλάσμα, αυτό το πράγμα παραμένει εκτεθειμένο εσαεί, εντειχισμένο."

Τζιόρτζιο Αγκάμπεν μτφ. Εφη Γιαννοπούλου

Κάθε σεμινάριο Contact Improvisation περιλαμβάνει το άγγιγμα, το αλληλοδώσιμο βάρους, την βαρύτητα και την φορά σαν κινητοποιούς δυνάμεις, το να αφουγκράζεσαι το άλλο και το ίδιο σου το σώμα, έδαφος και αέρα, γέλια, ένταση, επιλογές.

Και όταν τα κάνουμε όλα αυτά, αφού αγγιχτούμε, σπρώξουμε, αντέξουμε, στηρίξουμε, φύγουμε, 

έρχεται η στιγμή που αναρωτιέσαι αυτή η επαφή πως και τι θα σημαίνει για σένα και τον άλλο.

Είναι η στιγμές που απαιτείς αυτό που μένει πιο μέσα από την άκρη του δέρματος μας.

τι  είναι ιερό στην επαφή; τι είναι φροντίδα; τι  μας ζεσταίνει; τι είναι πορεία και προς τα που; τι δώρο φέρνεις; πότε αρχίζει ο λόγος; τι είναι ζώο; τι είναι άλλος; πως η τελετουργία γίνεται παιχνίδι και πως το παιχνίδι γίνεται τελετουργία; πότε κάτι γεννιέται; τι μας οδηγεί; τι είναι αγάπη;

εδώ τώρα

Ένα επίκαιρο εργαστήρι για την ιερότητα της σωματικής επαφής, 

για την αγάπη πέρα από σεξουαλικές επιλογές, ατομικές διαδρομές, αισθητικές επιλογές, την υψηλή και λαϊκή τέχνη, τον επαγγελματία και τον ερασιτέχνη.

7 έως 29 Δεκεμβρίου 2013

Ένα εργαστήρι με 10 μαθήματα και μια παράσταση

κόστος 45 ευρώ

Πρόγραμμα:

Δευτέρες  9, 16,
Τετάρτες 11, 18,  8-10 μμ

Σάββατα 7, 14, 28 και Κυριακές 8, 15, 29,  4 − 6 μμ
Παράσταση 4 Ιανουαρίου

Ένα Jam είναι ένα Jam, είναι ένα Jam, είναι ένα Jam

Φωτογραφίες Δημήτρης Ταμπάκης 

http://www.flickr.com/photos/106763642@N04/sets/72157637340476323/

Ένα Jam είναι

ένα Jam, είναι ένα Jam, είναι ένα Jam

Στα προηγούμενα jam δοκιμάσαμε διάφορες ιδέες....

να γίνονται στο τέλος μιας ημέρας με μαθήματα από όλες τις τεχνικές,

να προηγηθεί ένα μάθημα οδηγημένο από μια ψυχολόγο,

ή ένα μάθημα για την σχέση με την μουσική,

να συνοδεύεται με απαγγελία ποιημάτων

να αφήσουμε οδηγίες χορού στο δέντρο για να τις παίρνετε,

με μουσική, χωρίς μουσική,

στο σκοτάδι, στο φως του ήλιου,

με φαγητό.....

Τελικά συνειδητοποιήσαμε,

χωρίς να παραιτούμεθα από τον αρχικό μας στόχο ο οποίος είναι να αλλάξουμε την φόρμα του,

ότι ένα jam είναι ένα jam.

Ότι και να έχει συμβεί, θα έρθει μια στιγμή,

που ο χώρος θα ανοίξει για σένα

θα έρθει μια στιγμή που θα χυθείς στον χώρο και στα σώματα και

ο χρόνος θα σταματήσει

τότε είναι η στιγμή που θα συγχρονιστείς

θα ζεις την στιγμή

τότε θα ζήσεις κάτι ανεπανάληπτο

διότι ο εαυτός μας είναι ανεπανάληπτος

τότε απλά, ένα jam είναι.

στις 1 Δεκεμβρίου 2013 στις 8 μμ

Το μόνο που θα επαναληφθεί, θα είναι οι μουσικοί μας εξοπλισμένοι αυτή την φορά με τεχνολογία και η ελάχιστη είσοδος 3 ευρώ για τα όργανά τους

Έκτακτο μάθημα την Κυριακή 24 Νοεμβρίου στο Εμπρός

Το μάθημα του Σαββάτου 23 Νοεμβρίου 2013 θα γίνει κανονικά,

θα υπάρξει ένα έκτακτο διαφορετικό μάθημα την Κυριακή 24 Νοεμβρίου στο Εμπρός, συνέχεια του "Περπατώντας χωρίς φόβο"
θα ξανατρέξουμε άφοβα επάνω στον άλλον
θα ψάχνουμε ασφαλίτες διακρίνοντας τους από το βλέμμα
θα χρησιμοποιούμε αντί της δύναμης, την ορμή και την βαρύτητα
θα αισθανθούμε ασφαλείς πηγαίνοντας όσο πιο κοντά στον αντίπαλό μας
θα γίνουμε μολότωφ αγάπης αλλά και θα τις αποφεύγουμε
θα παίξουμε πατητο-ροπαλιές
θα περπατήσουμε πάνω σε άλλους και σε τοίχους
θα πούμε είσαι ο ..............
και έχω ανάγκη ................
και τέλος για να προετοιμαστούμε για την συνέλευση, θα ακούμε, θα παίρνουμε απόφαση να μιλήσουμε, θα παρατηρούμε συνήθειες δικές μας και των άλλων

https://www.facebook.com/events/563965077017816/?ref_dashboard_filter=calendar

φωτο Αλέξανδρος Μανόπουλος

Πάτρα 27 Οκτώβρη 2013

ευχαριστώ

δεν πρόλαβα καν να μάθω τα ονόματα σας

    http://www.flickr.com/photos/106763642@N04/sets/72157637055804906/

Τζαμ κάθε μήνα

Η Δωρεά, μια ημέρα μαθημάτων στις 13 Οκτώβρη, ολοκληρώθηκε με ένα τζαμ

10 πράγματα που μάθαμε

1) ένα τζαμ είναι δυνατόν να αρχίσει στο φως του μεσημεριού με μαθήματα Γιόγκα, σύγχρονου χορού, να συνεχίσει με συλλογικό φαγητό και μετά με αυτοσχεδιασμό και σύγχρονο και να ολοκληρωθεί μετά τα μεσάνυχτα.
Όποιος δεν συμμετάσχει σε όλα, μετά κάθεται και παρατηρεί ή χορεύει μόνο με γνωστούς, αλλά είναι σίγουρο ότι αυτή την νύχτα θα ξαγρυπνήσει.

2) ένα τζάμ αρχίζει μαθαίνοντας πρώτα να λες Όχι,
όχι στον φόβο σου να αφεθείς, όχι στην αποδοχή της βαρεμάρας για τις συνήθειες σου, όχι στην χορευτίλα, όχι σε κάθε εφαψία συναισθημάτων, όχι στο παρελθόν

3) σε κάποια στιγμή 26 χορευτές -τριες και 8 μουσικοί άτομα είχαν αρκετό χώρο για τα σώματα τους αλλά κυρίως για τα συναισθήματα τους

4) τα τζαμ είναι επικίνδυνα μέρη, εδώ μπορεί να συναντήσετε ανθρώπους που αγαπούν, έχετε το δικαίωμα να πείτε σε όσους δεν το καταλαβαίνουν αυτό να φύγουν,  έτσι και αλλιώς δεν θα καταφέρουν ποτέ να χορέψουν μαζί σας.

5) επιτέλους, σε αυτό το τζαμ δεν έκαναν όλοι contact, αμάν πια με την φλυαρία του rolling point που δεν μπορεί να κρύψει την λαχτάρα αλλά και την άλαλη αλλοτρίωση της επαφής

6) η πρώτη μπάντα παραδοσιακής - noise μουσικής είναι γεγονός και θα επανέρχεται κάθε μήνα, ώσπου να μάθω τρομπέτα

7)  i do not move if i do not feel so 

and i do not feel to move if i you do not feel so.
This is contact

8) το τζάμ είναι για όλους τους ανθρώπους, τόσο που για πρώτη φορά στα 26 χρόνια που κάνω contact στην Ελλάδα δεν είδα στην αίθουσα απόφοιτο της Κρατικής

9) έστω μια φορά, εκεί ή εδώ, όπου και αν είσαστε, δοκιμάστε να ανοίξτε τα χείλια σας, μην κάνετε πίσω αλλά επιμείνετε, ορμήξτε, τιναχτείτε, πηδήξτε, πετάξτε την παλιά ένοχη ασφάλεια της αυτοσυγκράτησης

10) το τζάμ είναι ένας κόμβος, μετά το τζάμ θα φύγετε μαζί με τον άνθρωπο που αγαπάτε, αν δεν το κάνετε όσο και αν σας φανεί ασήμαντο ή παρωδικό, είναι το χρονικό σημείο του τελειωτικού ραγίσματος.